پیشنهاد شهر زیبای تبریز است

عمارت شهرداری
در سال 1314 شمسی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی در زمان ریاست شهرداری حاج ارفع الملک جلیلی بنا گردید. این ساختمان دارای یک برج ساعت چهار صفحه ای است که با طنین موزون زنگ هایش هر 15 دقیقه یک بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می رساند. نمای خارجی تالار شهرداری تبریز از سنگ تراشیده بوده و نقشه ساختمان آن با نمونه ساختمان های کشور آلمان قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد. این بنا در وسط شهر تبریز و در میدانی موسوم به میدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تمام امور عمرانی شهر و امور اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز است.

ربع رشیدی
خواجه رشيد‌الدين فضل‌الله همداني اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم هجري قمري، زمان غازان خان ايلخاني به وزارت رسيد. دوران وزارت او از حساس‌ترين دوره‌هاي فرهنگي و سياسي تاريخ ايران است. خواجه رشيد‌الدين براي ساماندهي،‌ تمركز و تداوم تحقيقات و فعاليت‌هاي فرهنگي و علمي يك مجموعه بزرگ علمي، ‌آموزشي و پژوهشي به نام «ربع رشيدي» تأسيس كرد. اين مجموعه به صورت شهركي علمي در حومه شهر تبريز ساخته شد. خواجه رشيد‌الدين در پايتخت ايلخانيان و در گذرگاه كاروان‌هاي خاور و باختر يكي از بزرگترين تأسيسات روزگار كهن را پديد آورد؛ شهري كوچك شامل كتابخانه، مدرسه، مسجد، دارالايتام، گرمابه، مهمانسرا، بيمارستان، مدارس عالي، پرورشگاه و كارگاه‌هاي صنعتي. او براي تأمين پشتوانه مالي براي اداره اين مؤسسات بزرگ، دارايي و املاك زيادي را وقف «ربع رشيدي» كرد. اين موقوفات عمدتاً در ايران قديم، ‌بخش‌هايي از عراق، افغانستان، گرجستان، ولايت روم، آذربايجان و‌ سوريه بودند. 

وقف نامه ربع رشیدی
خواجه رشيد‌الدين براي ساماندهي اداره «ربع رشيدي» و موقوفات آن وقف‌نامه‌اي تنظيم كرد. او در اين وقف‌نامه اطلاعاتي دقيق و مستند درباره شيوه فعاليت‌هاي علمي، ‌آموزشي، تشكيلات ربع، اوضاع فرهنگي آن عصر، ارزش خدمات خواجه در پيشبرد و توسعه امور فرهنگي و آموزشي و نكاتي درباره احوال شخصي‌اش نوشته است. اين نسخه به خط خود خواجه رشيد‌الدين فضل‌الله همداني و قسمتي از آن نيز به خط حاكم آن زمان تبريز است كه فقط يك نسخه از آن در تمام جهان وجود دارد. بر اصالت اين نسخه علما، ‌دانشمندان و ديوانيان زيادي از جمله علامه حلي (648- 726 ق) گواهي داده‌اند. «وقف‌نامه ربع رشيدي» نظم خاصي دارد كه فهرست جامعي از موقوفات، هزينه‌ها و برنامه‌هاي اداري و مالي را تبيين مي‌كند و به دليل گستره وسيع موقوفات و ارزش والاي آنها از اهميت جهاني برخوردار است. اين وقف‌نامه در دوره‌هاي گوناگون تاريخي الگوي تنظيم وقف‌نامه‌هاي معتبر بوده است. نسخه اصلي اين وقف‌نامه 382 صفحه دارد و جنس كاغذ آن خانبالغ است و اكنون در كتابخانه مركزي تبريز نگهداري و محافظت مي‌شود. اين نسخه تا سال 1348 شمسي در دست بازماندگان حاجي ذكاء‌الدوله سراجمير، ساكن تبريز بود. انجمن آثار ملي در همان سال آن را از خانواده ذكاءالدوله خريد. پس از آن از روي اين نسخه عكسبرداري شد و سال 1350 شمسي در هزار نسخه منتشر شد. نام اصلي اين وقف‌نامه «اوقفيه الرشيديه بخط الواقف في بيان شرايط امور الوقف و المصارف» كه با آب طلا و به خط ثلث نوشته شده است. گفته مي‌شود براي نگهداري اين نسخه منحصر به فرد تمام شرايط لازم از جمله دوربين مدار بسته و حفاظت الكترومغناطيسي فراهم شده و درجه حرارت و رطوبت نسبي متناسب با نسخ خطي نيز در نظر گرفته شده است. «وقف‌نامه ربع رشيدي» خرداد سال 1386در حافظه جهاني به ثبت رسيد. اما «ربع رشيدي» پس از قتل خواجه رشيد‌الدين فضل‌الله همداني غارت و ويران شد. خرابه‌ها و بناهاي نيمه ويران «ربع رشيدي» تا قرن يازدهم كه اولياء چلپي و شاردن در سفرنامه خود از آن ياد كرده‌اند، وجود داشته و اكنون نيز آثاري از آن ديده مي‌شود.

ارگ علیشاه
ارك عليشاه يكي از بناهاي مهم و عظيم به جا مانده از دوره ایلخانی است و به وسيله تاج الدين عليشاه جيلان تبريزي، طي هشت سال و در فاصله سال هاي 716 تا 724 هجري قمري ساخته شد. البته ارك عليشاه برخي كاربردهاي ديگر نيز در طول تاريخ داشته است. به هر حال امروزه تنها بخشي از ديوارهاي عظيم و محراب بسيار بلند شبستان جنوبي اين مسجد بر جاي مانده است كه خود مويد شكوه و آباداني آن در گذشته است. ديوارهاي موجود در حقيقت تشكيل دهنده ايوان طاق پوش و حمال طاقي استوانه‌اي عظيمي بوده است كه فضاي به وجود آمده به عنوان شبستان و عنصر اصلي مسجد عليشاه به شمار مي‌رفته است. ارك تبريز و محوطه باستاني آن در سال 1310 شمسي در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. موقعیت مکان این بنا در خيابان امام تقاطع خيابان فردوسي جنب مصلاي تبريز می باشد.

برج آتش نشانی (برج یانقین)
برج آتش‌نشاني تبريز يا همان برج يانقين از ارتفاع 23 متري برخوردار بوده و همزمان با ايجاد اولين آتش‌نشاني كشور احداث شده‌ است. از اين برج مدور به منظور ديده‌باني استفاده مي‌شد تا اگر در نقطه‌اي از شهر حريقي روي داد، مأمورين آتش‌نشاني براي اطفاي آتش در آنجا حاضر شوند. قدمت برج يانقين به بيش از صد سال مي‌رسد. موقعیت این بنا در خيابان خاقاني تقاطع خيابان مدرس می باشد.

برج خلعت پوشان
این بنا در ده کیلومتری جاده تبریز- تهران قرار دارد که این برج آجری منشوری به برج خلعت پوشان مشهور است. این بنا در اواخر دوره صفویه احداث شده است. در زمان قاجار خلعت اهدایی شاهان برای حاکمان آذربایجان در این برج بر دوش آنها انداخته می شد. برج سه طبقه است. طبقه اول و دوم سرپوشیده و طبقه سوم بدون سقف است. آخرین مراسم خلعت پوشان در سال 1330 ه. ق در زمان حکمرانی صمدخان مراغه ای انجام گرفته است. در سال های اخیر دانشگاه تبریز این بنا را مرمت کرده است.

پل آجی چای
اين پل که در دوره صفوی كه بر روي آجي چاي (تلخه رود) واقع شده است. يكي از پل‌هاي مهم و تاريخي شهر تبريز و تنها گذرگاه ايران به غرب و بخشي از مسير جاده ابريشم بوده است. اين پل داراي 16 دهنه به شكل‌ هلالي و جناغي و طول 100 متر و عرض 5 متر است و اولين بار در سفرنامه متعلق به ونيزي‌ها در دوره شاه اسماعيل صفوي از آن ياد شده است. پل آجي چاي در دوره عباس ميرزا، توسط حاج سيدحسين‌ تاجر تبريزي تعمير شده است و واقعه تاريخي مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبريزي در مقابل ارتش روس در اين محل اتفاق افتاده است. موقعیت این بنا در ورودي جاده تبريز- مرند می باشد.

پل سنگی
اين پل كه از آثار دوره قاجاريه به شمار مي‌رود، داراي چهار دهنه سنگي به شكل هلالي بوده و در دوره مشروطه يكي از محل‌هاي تلاقي و نبرد نيروهاي محمد علي‌ شاه قاجار و باقرخان (سالار ملي) بوده است. موقعیت این بنا در خیابان چایکنار می باشد.